16 en 17 maart

17 maart 2014 - Jakoetsk, Rusland

Zondagochtend ben ik naar de gemeente Kraeugolny Kamen (De Hoeksteen) geweest, een charismatische gemeente, waar ik voor de samenkomst een leuk gesprek heb gehad met de voorganger en een vertaler. De samenkomst duurde ongeveer 2,5 uur (uur lofprijs en aanbidding, uur preek en daarna gebed voor wie dat wilde). Omdat de vertaler een andere afspraak had, heb ik de dienst niet echt kunnen volgen. Het ging over Genesis 14:14-25, dat heb ik wel meegekregen. Aan het einde van de dienst heeft de pastor verteld wie ik ben en waarom ik daar was en heb ik van de gemeente een zegen meegekregen. Ik werd door een van de gemeenteleden terug gebracht naar mijn hotel, waarbij we als gevolg van spraakverwarring een forse omweg hebben gemaakt. Hij sprak  geen Engels, ik geen Russisch. Kan tot leuke situaties leiden.

Vanmorgen heb ik het museum van de geschiedenis van Yakutsk bezocht. Netjes mijn jas afgegeven bij de garderobe. De dame aldaar begon een heel verhaal tegen me af te steken, waar ik uiteraard niets van begreep. De kassa was onbemensd, ik ben dus maar doorgelopen. Kennelijk zijn musea hier gratis. Alle zalen waren leeg, wel stond er allerlei ingepakt spul en liepen overal mensen met pakken en dozen te slepen. Tijd om mijn Russische spraakvaardigheid in de praktijk te brengen. “Ette musee Yakutski?” (Een grammaticaal correcte volzin J) “Da.” Okay, kennelijk was ik op de juiste plaats. Maar waar was dan dat museum? Eindelijk kwam ik iemand tegen die me iets meer kon uitleggen. Het museum was gesloten. Hij bracht me terug naar de garderobedame, die me in Duits begon uit te leggen dat het museum op maandag en dinsdag dicht is. Ze zei dat ze me bij ons eerste gesprek had gevraagd of ik Duits spreek. Tsja, dat was mij dus niet opgevallen. Ik heb beloofd woensdag terug te komen.

Dan maar naar het museum van de folklore van Yakutski. Zelfde beeld: onbemensde kassa. Toen heb ik het maar opgegeven en ben ik doorgelopen naar de oude stad. In alle panden zitten winkels of restaurants, wat een soort Batavia-stad-beeld oplevert, maar dan zonder outlet.

Vanmiddag had ik een afspraak met een voorganger van een andere kerk. Hij vond het leuk ons gesprek te begeleiden met sightseeing Yakutsk. Superleuk! De dingen gezien die je als toerist over het algemeen niet te zien krijgt. We zijn de berge aan de rand van de stad ingereden, vanwaar je een geweldig uitzicht hebt over de stad. Of ik nog andere bekijkwensen had? Tsja, daar was ik eigenlijk niet op voorbereid. Ik had ergens gelezen dat de Lena in de winter als autoweg wordt gebruikt, dus vroeg of dat waar was. Domme vraag. Natuurlijk was dat zo. Nadat ik had uitgelegd dat dat voor Nederlandse begrippen heel bijzonder is, zijn we afgedaald en de zijmeren van de Lena opgereden. De Lena zelf was nogal ver weg. Ik heb in een auto op een bevroren meer gereden!!!! Aansluitend hebben we nog wat door de verschillende wijken van Yakutsk getoerd, met uitleg bij interessante gebouwen. Heel leuk om op zo’n manier een stad te leren kennen.

Na terugkomst in het hotel besloot ik nog even een paar boodschappen te doen. Daar bij de kassa aangekomen, werd ik aangesproken door een medewerkster met een potje kaviaar in haar handen. Ze klonk niet echt vriendelijk maar ik had geen idee wat ze bedoelde. Met gebarentaal maakte ze duidelijk dat ik dat in mij mandje had gehad, en dat het er nu niet meer in zat. Klopt, ik had het teruggelegd, maar dat hadden ze kennelijk niet gezien. Ze gebaarde dat ik moest laten zien wat ik in mijn zakken had (mijn jas heeft nogal veel nogal grote zakken). Zakken een voor een leeggehaald, uiteraard zonder resultaat. Ze bleef tegen me tekeer gaan, maar liet wel toe dat ik afrekende. Daarna kwam ze weer naar me toe. Ik moest mijn jas opendoen om te laten zien dat ik ook onder mijn jas geen potje kaviaar verborg. Pffft. Het zweet brak me aan alle kanten uit. En ik had het al zo warm in mijn superwinterjas. In gedachten zag ik mijzelf al in een of ander politiebureau zitten, zonder mogelijkheid wie dan ook te bereiken. Mijn telefoon had ik in het hotel laten liggen. Ach, leuke ervaring zullen we maar zeggen.

Foto’s

2 Reacties

  1. Michel:
    17 maart 2014
    Goed bezig! lekker shoppen, altijd een belevenis :-)
    Je gps doet ut weer, zal ik 'm ff langsbrengen?
  2. Ymkje Kuipers:
    19 maart 2014
    Top, Michel. Lijkt me supergezellig. Is wel errug lang opgevouwen in een vliegtuigstoeltje zitten.