18 en 19 maart

Twee dagen cultuur genoten, twee en een half museum bezocht. De musea hier doen me denken aan Mr Bean in Whistler’s mom. “I sit. And watch.” In bijna elke kamer staat een stoel waar een oppasser kan zitten. En kijken.

Gisteren stonden het Mammoet-museum en het Museum van archeologie en etniciteit (of zoiets) op het programma. Deze bevinden zich in hetzelfde gebouw. Het Mammoet-museum was helaas gesloten, mijn bezoek daaraan bleef daarom beperkt tot de centrale hal, waar een geraamte van een mammoet staat (= half museum). Eigenlijk had ik me deze dieren altijd veel groter voorgesteld, deze was kleiner dan een gemiddelde olifant. Een van de medewerkers heeft nog geprobeerd me via een achteringang naar de rest van het museum te leiden, maar helaas is dat niet gelukt en was ik al heel snel weer terug bij af. Het Museum van archeologie en etniciteit gaf informatie over hoe men hier in vroeger tijden leefde. Omdat alle bijschriften in het Russisch waren, was ik tamelijk vlot door het museum heen. De wandeling heen en weer nam meer tijd in beslag dan het bezoek aan de musea zelf.

De afspraak van de avond ging helaas niet door. Mijn contactpersoon en de vertaler bleken op elkaar te zitten wachten, waar ze pas vrij laat achter kwamen. Hoogstwaarschijnlijk gaat het ook niet lukken een nieuwe afspraak in te plannen. Waarschijnlijk zit er niet veel anders op dan dat ik nog een keer terugkeer naar Yakutsk.

Maandag had ik de garderobedame van het Museum van Yakutsk beloofd dat ik vandaag terug zou komen. En belofte maakt schuld. Het was vandaag in ieder geval een stuk drukker. Dit museum bleek voornamelijk een kunstcollectie over Yakutski te zijn. Best leuk om doorheen te wandelen. Bij sommige schilderijen had ik de neiging te vragen of ze te koop zijn. Maar ook hier weer: alle bijschriften in alleen Russisch. Eén schilderij heb ik wel een wijsheid van opgestoken: Het leven is kort, kunst is voor eeuwig. Tsja, dat stond in het Latijn op het schilderij. Op de bovenste verdieping was een soort markt, met sieraden van (half)edelstenen en andere lokale kleinigheden. De garderobedame herinnerde zich mij nog. Toen ik mijn jas ophaalde, vroeg ze wat ik van hun museum vond J.

Ik had gelezen dat ‘de’ souvenirwinkel zich in de buurt van dit museum zou bevinden. Na enig zoeken en vragen vond ik hem in de oude stad. Er bleken twee soorten souvenirwinkels te zijn: diamanten en andere blingbling, en een heel kleine, rommelige kiosk die de meer gebruikelijke souvenirs kocht. Maar daar was niets bij dat mij kon bekoren. En voor de diamanten en andere blingbling is mijn banksaldo niet toereikend. Ik ben dus nog steeds op zoek naar echt leuke Yakutsk-souvenirs.

De middag was inmiddels vergevorderd. Ik ben lekker rustig teruggelopen naar mijn hotel, heb twee toetsenborden gekocht (kan ik eindelijk Russisch typen) en heb mezelf toen op een restaurantmaaltijd getrakteerd: borsjt en een geroerbakt vleesgerecht met uien en geraspte wortels en frietjes. Uit eten gaan blijkt hier supergoedkoop te zijn: twee gangen, twee drankjes bij het eten en een drankje na het eten voor iets meer dan 20 euro. En het was nog lekker ook!

Ik begin dit land met zijn voor ons westerlingen rare gewoontes steeds leuker te vinden. Gisteravond deed internet het niet. Ik kon wel verbinding maken met het netwerk, maar had geen toegang tot internet. Ai, de dienstdoende receptioniste sprak alleen Russisch. Dan maar in mijn beste Russisch. Ze begreep me! Direct werd de baas gebeld en kreeg ik de telefoon in handen gedrukt. “Als je een minuut of twintig wacht, werkt het wel weer.” Ik gaf de telefoon terug aan de receptioniste. Zij sprak even met de baas, en ik kreeg de telefoon weer toegereikt. “Misschien wil je iets bestellen bij het restaurant? Het menu ligt op de bar.” Zo’n compensatie omdat internet niet werkt, hoefde voor mij niet echt, maar om niet onbeleefd te zijn zocht ik een niet te duur gerecht uit. Een klein halfuurtje kwam de receptioniste het eten brengen. Met de rekening J.
Ik snap nog steeds niet waarom hij me vroeg of ik iets bij het restaurant (een restaurant dat niet onderdeel uitmaakt van het hotel, het hotel serveert alleen ontbijt). Misschien is hij niet blij dat ik mijn eigen snackpakket op mijn kamer heb?